İkilik yasası gereği evrende her şey zıttı ile birlikte. Gündüz varsa gece, dişil varsa eril, beyaz varsa siyah, pozitif varsa negatif gibi…
İşte bizim de içimizde mikrokozmoz olarak taşıdığımız bu ikilik zıtlıkları bir araya getirmekte. Bizler küçük evrenleriz.
Duygularımızda barınan pozitif ve negatifin de kabulü bu bakımdan çok önemli. Herhangi birinde aşırıya kaçma ve dengesizlik toksidite oluşturacaktır.
"Olumlu düşünürsen başına iyi seyler gelir."
"Good vibes only!"
“Bu benim kaderim.”
“Konuşup üzülmenin anlamı yok.”
“Her şey iyi olacak.”
"Bu da geçecek."
“İyi yanından bak.”
“Her şeyin bir nedeni vardır”
“Daha kötüsü de olabilirdi.” şeklindeki olumluluk kalıpları kişinin kendine yabancılaşmasına ve benliğine olan bağın kaybına neden olabilir.
Toksik pozitiflik ifadesi, yalnızca olumlu şeylere odaklanmak ve olumsuz duyguları tetikleyebilecek her şeyi reddetmek, yani aşırı iyimserlik anlamına gelir.
Pozitif kelimesi iyiyi ve güzeli çağrıştırsa da, her şeyin fazlası zarar olduğu gibi fazla iyimserlikte bir çok zararı beraberinde getirir.
Toksik pozitiflik, hayatın zorlu yönlerini ve negatif duyguları görmezden gelerek etkisinin azalacağı ve daha mutlu olunacağı düşüncesini barındırır.
Çok fazla iyimserlik ve olumsuz duygulara karşı tüm kapıları kapatmak onları uzaklaştırmaz; tam tersi daha “kötü” hissetmenize neden olur.
Aslında kendimizi kötü ve negatif hissettiren duygular, çözülmeyi beklerler. Mutlu bir hayata odaklanmak gerçeklerle yüzleşmeyip, acı veren olayların üstüne toprak atıp, gözü kapatmak değildir.
Hoş olmayan duyguları inkar ettiğinizde veya bunlardan kaçtığınızda, onları daha da ağırlaştırırsınız aslında.
Yarasını iyileştirmek için çabalamalı insan. Bir çözüm bulamasa da üzerinde tartışmak, içindekileri anlatmak bile kişiyi rahatlatır ve olumluluk hali daha çok etki yaratır.
Ve aslında pozitif ya da negatif tüm duygularımızın her biri birer pusuladır. Belki de kötü hisleriniz size uzun zamandır görmezden geldiğiniz bir durumu ve artık kendinizi dinlemenizin vaktinin geldiğine dair mesajlar veriyordur.
Comments