Günümüzde diye başlıyorum yazıya çünkü günümüzde "günümüzde" diyerek günü ötekileştirmek var. Böylece sanki yaşanan şu zamanı "zamane" algısıyla kendimizden ayırıyoruz. Oysa ki biz günden, günümüzden apayrı değil aksine iç içe geçmişiz. Günümüzde ne varsa biziz...
İşte bu anlamda böyle bir zamanda yaşamanın bizden götürdüğü bir şeyler olduğu apaçık bir gerçek. Zaman yok, dikkat yok. En değerli kavramımız olmalı oysa zaman. Yetişemiyoruz. Yetişsek de elimizden kayıp gidiyor an'lar. Biraz yavaşlamak lazım diyoruz, daha da hızlanıyoruz. Dikkat eksikliği var hepimizde. Nasıl olmasın ki? Bu kadar uyaran varken.
Sonra bir gün artık "tak"ediyor. Ya bir hastalık, ya bir iç bunaltısı. Bir şey. Bize diyor ki ya doktor ya içimiz: YOGA YAP. Sonra ego diyor ki NEDEN?
Dürtü kontrol bozukluğumuz var. Çünkü hep tetikteyiz. Yoga esnasında nefesle birlikte antrenör "başla" komutuyla biz harekete geçirdiğinde hem yavaşlamayı hem de beklemeyi öğretiyoruz zihnimize.
Dikkat eksikliğimiz var. Çünkü uyaran çok. Odaklanmak, buna çabalamak, konsantrasyon egzersizi yapmak, bedeni koordine etmek, nefesi dinlemek, müzikle birlikte akıp gitmek... Zihni şaşırtmak gerekiyor geliştirmek için. Yoga işte böyle bir şey, hep şaşırıyorsun her seferinde kendine... Gelişiyorsun, şaşırıyorsun ve daha çok gelişiyorsun...
Kaygı bozukluğumuz var. Çünkü gelecek endişesi ve stres artık sınırlarını aşmış. Yoga anlarında kabul etmek var, olanı olduğu gibi yargılamadan kabul etmek. Olana ve olmayana şükretmek. Sınırlarını görmek ve sınırları genişletmek var. Teslimiyet var. Bırakmak var... Zihin ya kullan ya kaybet diyor arada kalınca ayarı bozuluyor. Yoga ile hayata geçirmek var. Karar vermek var.
Konfor alanından keyifle çıkmak var.
Yoga anında beyinde nöronlar arası bağlantı kurulur. İlk yoga dersiniz ile beyinde bir patika oluşur. Tekrar ve tekrar ile o patika otoban olur. Beyin gelişir ve zihinsel performans artar.
Beyin hayal ve gerçeği ayırt etmez. Meditasyonda ve konsantrasyon tekniklerinde gözünün önünde canlandırma yeteneği geliştikçe frekansın değişerek kendine yeni bir hayat kurma kapasiten artar.
Potansiyelin performansa taşınır.
Talamus gelişir. Talamusun görevi bir konuyla ilgili önemli bilgilere ulaşmak ve konuyla ilgili olmayan verileri elemektir. Sanki sadece bu bile yoga yapmak için yeterli gibi geliyor bana. :)
Stres anında böbreküstü bezlerden kortizol salgılar. Aşırı salgılanan kortizol hafıza sorunlarına neden olur. Dikkat ve farkındalık için kortizolun dengeli olması önemlidir. Yoga teknikleri ile bu başarılır.
Yeni şeyler öğrenmek frontal lobu çalıştırır. Her yoga dersinde yeni bir asana, yeni bir pranayama beyin gelişimini destekler.
Yavaşlamak dikkat hatalarını azaltır. Yoga ile yavaşlamayı öğreniriz. Bu hızlı hayatta yavaşlamayı öğrenmek paha biçilmez bence...
Beden esner, bilişsel esneklik kazanılır. En çok ihtiyacımız oysa toplumca...
Dahası mı? Daha neler var neler, gelin bitki çayımızı içerken konuşalaım, son ta da derste deneyimleyin. Çünkü ne kadar anlatırsak anlatalım deneyim her şeydir.
Sevgilerimle...
Comments